Σε κάποια άλλη χρονική στιγμή, θα τους εξηγούσα τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε ώστε να μπουν στο "πετσί" του ρόλου τους και να ποζάρουν πιο εύκολα. Τώρα όμως ήθελα να τους το κάνω έκπληξη τελευταίες μέρες που είναι κι έτσι δεν τους ανέφερα τίποτα για το κολλάζ.
Αρχικά έψαξα και εκτύπωσα φωτογραφίες με διάφορα θέματα. Προσπάθησα να βρω τέτοιες που να έχουν λίγο κενό χώρο για τις φιγούρες των παιδιών, χωρίς πολλά χρώματα στο σημείο εκείνο.
Την επόμενη μέρα και με τις φωτογραφίες στο χέρι, σήκωνα ένα ένα τα παιδιά και τους ζητούσα μια πόζα που να ταιριάζει στη φωτογραφία που είχα ήδη διαλέξει για το καθένα. Ήταν απίστευτο το πόσο εύκολα τα μικρά έκαναν αυτό ακριβώς που τους ζητούσα! Στη συνέχεια και με τη βοήθεια του Η/Υ, ρύθμισα το μέγεθος της κάθε φωτογραφίας σε σχέση με το φόντο, έκοψα τις φιγούρες των παιδιών, τις κόλλησα στις αρχικές φωτογραφίες και... voilà!
Σήμερα κι αφού τα έβαλα πρώτα να γράψουν ευχές για όλους τους συμμαθητές τους, έτσι για να ξεχάσουν τη χθεσινή φωτογράφιση, τους είπα πως βρήκα κάτι παλιές φωτογραφίες τους σε ένα συρτάρι. Το τι έγινε μετά δεν περιγράφεται! Ακόμα γελάνε!
Αφού είδε ο καθένας τις φωτογραφίες όλων περίπου 83 φορές και γέλασε άλλες τόσες, κόψαμε οντουλέ χαρτόνια και φτιάξαμε κορνίζες για τις φωτογραφίες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου